Oud en jong kijken anders naar Wilders. Vooral in het CDA
botsen de generaties.
De informatie van het minderheidskabinet Rutte voltrekt
zich al drie weken in het grootste geheim. Ivo Opstelten (VVD), die na de moord
op Fortuyn duidelijk maakte dat hij de opkomst van het populisme begreep, toont
zich als informateur weer een ware regent. Het is merkwaardig dat Geert
Wilders, die de achterkamertjespolitiek altijd fel bekritiseerde, daar nu aan
meedoet.
Teleurstelling in een politicus die met veel retorisch
geweld aan de macht komt, ligt altijd op de loer. Het overkomt Obama en het zal
Wilders en zijn volgelingen overkomen.
Hoewel er bij deze informatie sprake
is van radiostilte valt op dat de bevolking en de achterbannen van de politieke
partijen driftig mee formeren. De ’buitenformaties’ zijn minstens zo
interessant als de informatie die binnenskamers plaatsvindt.
Het
mee formeren is mogelijk gemaakt door internet waardoor voor- en tegenstanders
zich sneller kunnen mobiliseren dan vroeger. Bij het verkennen van de
Paars-plusvariant kwam een groot deel van de VVD-achterban via internet in
beweging – daarbij geholpen door De Telegraaf.
Toen deze poging mislukte en het
minderheidskabinet in beeld kwam, verschoof het epicentrum van het verzet tegen
deze combinatie naar Trouw.
Bij de voor- en tegenstanders van het minderheidskabinet
lijkt er sprake te zijn van een botsing van generaties. Uitzonderingen
daargelaten, komt de tegenstand vooral van oudere mannen: Van Agt (1931), Bot
(1937), Van den Broek (1936) en Veerman (1949). Doekle Terpstra is van 1956 en
ook niet meer piepjong. Lubbers (1939) moeten wij aan deze lijst toevoegen, nu
hij zijn „ja, mits” heeft gewijzigd in „nee, tenzij”. Zij treden Wilders
principieel tegemoet. De jongere generatie doet dat meer relativerend. Zij zijn
door de twittercultuur wat meer gewend en schrikken niet als Wilders een
minister knettergek noemt. Zij vinden het bij voorbaat buitensluiten van de PVV
onjuist, terwijl de ouderen dat op principiële gronden wel willen.
Beide generaties hebben een eigen verhaal. De ouderen
refereren aan de Grondwet en de grondrechten en vragen zich af waar de
beschaving in Nederland is gebleven. De jongeren constateren dat het verhaal
van de ouderen geen oplossingen bood voor de integratieproblematiek. Doordat de
problemen van de multiculturele samenleving zijn blijven liggen, is de
politieke mobilisatie door Wilders mogelijk geworden.
De botsing der generaties kwam in het CDA sterk naar voren
bij het aanbieden van de twee petities aan de partijvoorzitter. De twee groepen
hielden elkaar qua handtekeningen in evenwicht, maar het was door hun
lichaamstaal duidelijk dat de indieners mijlenver van elkaar af stonden. Er is
alleen nog geen nieuw verhaal, waarmee de tegenstelling kan worden overbrugd.
Het
CDA-congres zal spannend worden. Gaat het congres mee of zal Verhagen de kaart
van aftreden moeten trekken, iets wat Den Uyl in 1977 verzuimde toen hij
geconfronteerd werd met een opstandig congres. Gelukkig is de interim-partijvoorzitter
van het CDA, Henk Bleker, een paardenfluisteraar.
Dat is een expert die onrustige
paarden op hun gemak stelt. Een paardenfluisteraar heeft ook invloed op mensen.
Bleker zal het CDA van galop, via draf naar stap moeten brengen. Maar het
CDA-congres kan natuurlijk ook gaan steigeren en op hol slaan.
Publicatiedatum: 28 augustus 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten